“Siz Ne Düşünürsünüz?” serimizin yeni sorusunu, Avrupa Birliği Adalet Divanı Genel Mahkemesi’nin Kasım 2017 tarihli bir kararı oluşturuyor. Sorumuza yapacağınız yorumların bizi memnun edeceğini öncelikle belirtelim.
Aşağıda görseline yer verilen marka tescil başvurusu kabaca, “Sınıf 1: Sınai kimyasallar (özellikle plastik, metal, seramikten mamul veya yarı mamul ürünlerin yüzeylerinin veya ambalajlarının işlenmesi için). Sınıf 2: renklendiriciler, boyalar, metallerin korunması için ürünler. Sınıf 17: Koruyucu bir tabakayla hazırlanan yarı mamul plastik ürünler. Sınıf 40: Yarı mamul ürünlerin kaplanması hizmetleri; metal kaplamalarla metal yüzeylerin kaplanması hizmetleri.”ni kapsamaktadır.
Başvurunun Avrupa Birliği Fikri Mülkiyet Ofisi (EUIPO)’ne yapılmasının ardından, EUIPO inceleme birimi başvuruyu ayırt edici nitelikten yoksunluk ve tanımlayıcılık gerekçeleriyle tümüyle reddediyor. Başvuru sahibi ret kararına karşı yaptığı itirazda, ayırt edici nitelikten yoksunluk ve tanımlayıcılık tespitlerini kabul etmiyor ve başvurudaki şekil unsurunun varlığı nedeniyle de başvurunun reddedilmemesi gerektiğini belirtiyor.
EUIPO Temyiz Kurulu, başvuru sahibinin itirazını reddediyor ve başvuru hakkındaki ret kararını yerinde buluyor. Başvuru sahibi bu karara karşı dava açıyor ve dava Adalet Divanı Genel Mahkemesi’nin önüne geliyor.
Başvuru sahibinin iddiaları özet olarak; başvurunun şekil unsuruyla birlikte ayırt edici olduğu ve tanımlayıcı olmadığı, “metals” kelime unsurunun da ayırt edici olduğu ve tanımlayıcı olmadığı, başvurudaki şekil unsurunun tek başına aynı mal ve hizmetler EUIPO’da marka olarak tescilli olması, aynı markanın aynı mal ve hizmetler için Almanya, A.B.D. gibi ülkelerde tescilli olması ve bu kararının EUIPO’nun genel karar sistematiği ile uyuşmaması argümanlarından oluşuyor.
Sizce Genel Mahkeme bu iddiaları değerlendirdikten sonra nasıl bir karara varmıştır?
Yorumlarınızı merakla bekliyoruz, Genel Mahkeme’nin kararını birkaç gün sonra yazacağız.
Önder Erol ÜNSAL
Şubat 2018
unsalonderol@gmail.com
Şekil ve kelime unsurundan oluşan markalarda, şekil unsurunun kelimeden daha ön plana çıkabilmesi ve ayırt edici unsur olarak kabul edilmesi için, ayırt ediciliğinin ve aslında yaratıcılık düzeyinin yüksek olması pek çok sistemde ve ülkede kabul edilen ve yerleşik bir uygulama. Karara konu olan markada “METALS” kelime unsurunun bizim bildiğimizin dışında gizemli bir anlamı yoksa, yukarıda listelenen mal ve hizmetlerin çoğu için tanımlayıcı gözüküyor. Kopya çekmedim karardan heyecanı kaçmasın diye ama, EU’da karar ne olursa olsun, bu kırmızı şekil unsurunun ayırt edici ve baskın unsur olarak Türkiye’de hiç şansı olmazdı, tükaka olurdu adeta
🙂
Genel Mahkeme davayı kısmen kabul ederek, “tescil edildiği gibi” kullanılması zorunluluğuna ve “metals” ibaresi üzerinde inhisari bir hak verilemeyeceğine, başka bir ifade ile markanın ancak şekilsel özellikleri ile birlikte tescil edilebileceğine ve kullanılabileceğine karar verebilir.
Başvuru görselinde şekil unsurunun yanında; boyut, renk vb. özellikler bakımından hemen hemen aynı düzeyde öneme sahip anlamlı bir sözcük unsuru da yer aldığında, sözcük unsuru ön plana çıkıyor. Bu itibarla, başvuru sahibi davacının, başvuru görselinde yer alan görselin tek başına tescilli olduğu argümanı somut olay bakımından önemini yitiriyor. Başvurunun kapsamında yer alan ve “Sınıf 17: Koruyucu bir tabakayla hazırlanan yarı mamul plastik ürünler.” dışında kalan mallar ve hizmetler yönünden başvuru konusu işaretin ayırt edici nitelikten yoksun ve tanımlayıcı olduğunu düşünüyorum. ABAD Genel Mahkemesinin, EUIPO Temyiz Kurulu kararının kısmen yerinde olduğu, “Sınıf 17: Koruyucu bir tabakayla hazırlanan yarı mamul plastik ürünler.” dışında kalan mallar ve hizmetler yönünden başvuru konusu işaretin ayırt edici nitelikten yoksun ve tanımlayıcı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabul kısmen reddine karar vereceğini düşünüyorum.
Ben de Umutla aynı şekilde düşünüyorum. 17 sınıfta kalan mallar hariç red kararı devam edecektir.
Mine Hanım ile aynı yönde düşünüyorum. “Metals” ibaresinin -Osman ve Murat beylerin de belirttiği gibi- 17. Sınıf dışında herhangi bir ayırt ediciliği bulunmamakta. Şekil unsuru da “kırmızı renkte bir yarım çemberin X ekseni perspektifinden görünümü”nden ibaret olduğundan, kelime unsurundan öne çıkacak, kendisini ayırt edici/esaslı unsur haline getirecek yoğunlukta bir tasarım değil. Önceki tescillerin emsal olmayacağı yönündeki içtihatlardan da yola çıkarak, 17. Sınıf dışında davanın reddedilmiş olduğunu düşünüyorum.
Bence şekil ayırt edici, ibare ve şekildeki renk vurgusu şekli daha baskın yapıyor ayrıca ibarenin başında şekil yer alıyor. Almanya vb. ülkelerde tescilli olması da şeklin ayırt edici olduğunu kanıtlar nitelikte. Dolayısıyla ret kararıni değiştirebilir düşüncesindeyim. Suzan Kılıç