Hastane Kapılarında Sigara İçenler (Smokers Outside The Hospital Doors)

 

Asker çocuğu olarak Türkiye’nin dört köşesinde geçen çocukluğum boyunca, kahramanım babam, en sevdiğim zamansa onun kışladaki odasında askeri teçhizatla oynayıp, miğfer ve dürbünü takıp kendimi komutan sandığım anlardı.

Zaman geçtikçe birçok karakter özelliğinizi ailenizden aldığınızı fark ediyorsunuz. Annem ve babamdan mütevazi olmaya gayret etmeyi, karşılıksız paylaşmanın bir erdem olduğunu, aldığım maaşı hak etmem gerektiğini, çıkar için boyun eğmemeyi, doğru bildiğin yoldan sapmamanın fayda getirmeyecek olsa bile kendine olan saygını korumanı sağlayacağını, sadece kendi bilgime ve çalışmama sırtımı dayamam gerektiğini öğrendim ve bunları elimden geldiğince uygulamaya çalışıyorum. Bütün bunları öğrenirken ve uygulamaya çalışırken rol modellerimden birincisi de babamdı.

Perşembe sabahı çok erken saatlerde aldığım bir haber üzerine Altınoluk’a yola çıktım. Karşılaştığım gerçek, çocukluğumun kahramanının hastane yatağında beni yıkan görünümüydü. Sanırım fiziki, manevi ve zamansal olarak oldukça zor günler bizi bekliyor. Bu süre boyunca IPR Gezgini ve sitenin sosyal medyada paylaştıkları benim açımdan oldukça aksayacak. Kısa sürecek bir yaz tatili olduğunu varsaymak en iyisi olacak, umarım her şey kısa sürede yoluna girer.

Editors grubunun “Smokers Outside The Hospital Doors (Hastane Kapılarında Sigara İçenler)” şarkısının adını ilk duyduğumda, şarkıya verdikleri bu isimle hastanedeki endişe ve üzüntüyü ne kadar güzel tarif ettiklerini düşünmüştüm. Şu anda bizim durumumuz da pek farklı değil, dolayısıyla şarkı daha da anlam kazandı. (The saddest thing that i’d ever seen were smokers outside the hospital doors: Şu ana dek gördüğüm en hüzünlü şey hastane kapılarında sigara içenlerdi).

Gerçek olan şu ki, hepimiz bir gün, sigara içmesek bile “Hastane Kapılarında Sigara İçenler”in arasında yerimizi alacağız.

Kısacası, IPR Gezgini ve sosyal medya hesaplarına bir süre ara vermek zorundayım. Umarım bu zorunlu ara kısa sürer.

Görüşmek üzere,

Önder Erol Ünsal

unsalonderol@gmail.com 

18 thoughts on “Hastane Kapılarında Sigara İçenler (Smokers Outside The Hospital Doors)”

  1. Önder Bey,

    En içten dileklerimle acil şifalar diliyorum. Umarım babanız hızlıca eski sağlığına kavuşur.

    Çok geçmiş olsun.

  2. Sevgili Kardeşim,  Fikri Mülkiyet Hukuku alanındaki ciddi ve sorumlu çalışmalarınızdan ötürü ailenizin sizinle övünmesinde yerden göğe kadar haklılığı elbette vardır. Siz, gerçek bir aydın kişi olarak icra ettiğiniz görevinizi mükemmel bir sorumluluk ve ciddiyetle gerçekleştirmektesiniz. Sizi yazılarınızdan tanıyorum. Övünülecek bir rol model olarak bilime ışık tutan gerçek bir “aydın” olduğunuzu düşünmekteyim. Yolunuzun hep açık olması dileklerimi, bu duyguları ve hakkınızdaki düşüncelerimi yazmamın da bir vatandaşlık görevi olduğu bilinciyle ifade ederken, emekli bir asker olarak bende Babanıza acil şifalar dilerim. En kısa sürede herşeyin düzeleceğini umarak size ve ailenize esenlikler dilerim. Ömer Faruk ÖzeroğluYrd. Doç.Dr.Ufuk Üniversitesi Hukuk FakültesiTicaret Hukuku ve Fikri Mülkiyet Hukuku Öğretim ÜyesiAskeri Yüksek İdare Mahkemesi Emekli Başsavcısı (E.Hakim Kd. Albay) 

  3. Önder bey, merhaba

    Babanıza sağlık ve sizlere de sabır ve kuvvet diliyorum. Hep iyilikleriniz dileklerimle

  4. Önder Bey merhaba,

    Babanıza çok geçmiş olsun, Allah’tan acil şifalar diliyorum. Sevgi ve sabırla babanızın çabucak sağlığına kavuşmasını ve iyi haberlerinizi bekliyoruz. Ne mutlu o babaya ki böyle vefalı ve düzgün bir birey yetiştirmiş. Değerli yazı ve yorumlarınızı takip etmekten memnuniyet duyduğumu da belirtmek isterim.

    Tekrar çok geçmiş olsun.
    Saygı ve selamlarımla.

  5. Önder Hocam Büyük Geçmiş Olsun. Yüce Rabbim’ den Acil Şifalar Diliyorum Saygıdeğer Babanıza.

  6. Ne güzel ifade etmişsiniz, umarım babanız en kısa sürede sağlığına kavuşur.

Önder Erol Ünsal için bir cevap yazınCevabı iptal et